Abu Ali Sina

Hjhalhf Alryys Sheikh Hussein bin Abdullah bin Hussein bin Ali bin Abu Ali Sina, known as Avicenna in the year 370 AH Afshnh, was born near Bukhara, where the business of science. His early education, including literature, Quran, Fiqh and parents can learn to count and learn the logic and geometry Vnjvm Natel went with Abu Abdullah. His early childhood was an extraordinary knowledge of his time was coming fast. Age of sixteen he began to practice. Samanid Nuh ibn Mansur him heal after a court found him.Turkestan and Khorasan and then spent some time in Gorgan, where he was practicing. Then Ray went Dailami Mjdaldvlh the disease was treated with melancholy.'s Hamadan, the Minister Shams al-Dawla acquired and enjoys the support of La'aldvlh Kakvyh return. eventually died in Hamadan in 428 AH. Among the most famous of his works in Persian Encyclopedia Alaei is also the name of his most important philosophical work of healing which has four parts (logic, natural sciences, mathematics, and we Bdaltbyyh) is named. The next book in the name of law is both a medical encyclopedia in Arabic.

persian translate:

شیخ الرئیس حجةالحف ابو علی حسین بن عبدالله بن حسین بن علی بن سینا مشهور به ابنسینا که در سال 370 هجری در افشنه، نزدیک بخارا متولد شد و در آنجا به کسب علم پرداخت. او تحصیلات مقدماتی از جمله ادبیات، قران، فقه و حساب را ند پدر اموخت و برای فرا گرفتن منطق و هندسه ونجوم نزد ابو عبدالله ناتلی رفت. او از همان اوان کودکی بسیار خارق العاده بود و دانش زمان خود را با سرعت فرا می‌گرفت. او در سن شانزده سالگی به طبابت پرداخت. وی پس از درمان کردن نوح بن منصور سامانی به دربار او راه یافت. به دنبال شهرت روز افزون او که آوازه این شهرت به گوش سلطان محمود نیز رسیده بود محمود او را دعوت کرد تا به غزنین برود اما ابن سینا به دلیل خشونت و تعصب دینیسلطان محمود دعوت او را رد کرد و از خوارزم فرار کرد. مدتی را در ترکستان و خراسان بسر برد و سپس وارد گرگان شد و در آنجا مشغول طبابت گشت.سپس به ری رفت و در آنجا مجدالدوله دیلمی را که به بیماری مالیخولیا مبتلا شده بود را درمان کرد.او در همدان، مقام وزارت شمس الدوله را به دست آورد و از حمایت علاءالدوله کاکویه برخوردار گشت.سرانجام در همدان در سال 428 هجری قمری درگذشت. از جمله معروفترین آثار او می‌توان به دانشنامه علائی که به زبان فارسی است و همچنین مهمترین اثر فلسفی او به نام شفاء که شامل چهار بخش (منطق، طبیعیات، ریاضیات و ما بعدالطبیعیه ) است را نام برد. این اثر و کتاب بعدی به نام قانون که دایرة المعارف طبی می‌باشد هر دو به زبان عربی است.